Beykozlu
New member
“Berlin yaşıyor!” 21 Mayıs 1945'te Berliner Zeitung, Doğu Berlin'deki yıkım ve kalkış arasında yaratılan Berliner Zeitung'un ilk baskısıydı. Şimdi Berliner Zeitung 80. doğum gününü kutluyor. Bu metin, 80. doğum gününde yayınlanan Berliner Zeitung'un özel baskısından geliyor. Berliner Zeitung'a bir abonelik burada bulunabilir.
Editör, bu faturalandırmayı şimdi Berlin ile yazmak isteyip istemediğinizi bildiriyor ve istek geldiğinde, şehrin kuzey kesiminde bir sokak kafesinde, yani insanların eski federal cumhuriyetin hala poppers ve gerçek muhafazakarlarla varmış gibi para ve iş ve görünüşe sahip olduğu bir sokak kafesinde oturuyorsunuz. Görünüşe göre, biraz modernleşmiş, ancak Alman gazetelerine göz atarsanız ve sadece bu ülkenin ne kadar sefalet olduğunu duyarsanız mümkün olmadığını düşünmeyeceğiniz bir şekilde doymuş.
Yani altı avro için bir cappuccino ile oturuyorsunuz ve “Faturayı yaz, şimdi!” Ve eğer, bu refah ve rahatlık hissinde, bu Hamburg refah hissinin bir anlamı değilse, bu Berlin ile bir faturalandırmadır, çünkü Berlin ile yapılan hesaplar sadece her zaman övgüdür, tercihen iyi gayretli olan yazarlar tarafından yazılmıştır, Lovelity (bir Wink'de) ve sevgiyle daha iyi değilse, insanlara, daha iyi değilse, daha iyi değilse.
Prenzlauer Berg'de Berlin, EberswaldersstraßeBenjamin Pritzkreit
Berlin'e katılamazsınız, azarlama ile değil, övgü ile değil. Her ikisi de sadece bir madalyanın ilgili dezavantajıdır: Alman şehirleri karşılaştırmasında kazanan.
Münih zengin ve gericidir ve Söder Quark Chic tarafından yönetilir. Stuttgart'ta araba inşa ederler, patrona giderler ve aksi takdirde golf oynarlar. Frankfurt Mainhattan'dır ve Mainhattan, bir burjuva ile yarısı olan bir bankacılık bölgesi için farklı bir kelime. Düsseldorf sadece Köln sakinlerinin karşılaştırılacak bir şeyleri olması için var ve Köln önünde Starbucks bulunan bir katedral. Dresden Nazis Plus bir kilise, Leipzig tek bir artı patlayan kiralama fiyatlarıdır. Wuppertal'ın süspansiyon demiryolu ve Pina Bausch'un anısı var. Kimse Dortmund'a gitmek istemiyor. Kuyu.
Ve sonra Hamburg: Zengin, burjuva ve kendisinden kendinden sınırlanacak şekilde veya Benjamin'in bir zamanlar Stuckrad-Barre'den söylediği gibi: “Hamburg öldü.” Bu doğrudur, ancak iyi bilindiği ve iyi bilindiği gibi ve Hamburg durumunda sonsuza dek devam edecektir. En yüksek kapsukin seviyesinde kültürel ve sosyo-politik durma.
Berghain ve kötü şöhretli kapısıEmmanuele Contini
Hamburg'dan Berghain ve Reddedilen Editör
Hamburg'u Berlin ile karşılaştırmak artık düştü. Bu karşılaştırmanın medyada son kez kutlandığı on yıl önceydi. Sonra bir Hamburg editörü Twinset'te Berghain'e gitti ve alnında bir gamalı haç dövmüş gibi kapının önünde çok kötü bir şekilde çatıştı. Ve aynı zamanda, bir Berlin gazetecisi sallanan bir hipster kıyafetleriyle Hamburg'a gitti ve yurtdışı kulübünde, Kuzey Almanya'nın en iyi özel kulübü, sanki Bismarck tekrar yeniden diriltildi.
Bu daha sonra bu, Berlin'in ne kadar hoşgörülü olduğunun ve ne kadar açık fikirli Hamburg'un kanıtı olarak kabul edildi, ancak maalesef kimsenin Ubersee Club'da yaşamaya ihtiyaç duymadığını unutmuştu, Cumhuriyetin yarısı da uluslararası ülkeleri Berlin'e taşımak istiyor.
O zamanlar, Hamburg'dan uzaklaşmamaya ve sadece Berlin'i kısaca ziyaret etmemeye karar verdiler. Hamburg, yatak odasında dolu bir buzdolabı ve taze yatak ketenleri olan iyi ebeveynlerdi ve sabahları zaten sarhoş olan çılgın teyze, komik bir şekilde, dudaklarda havalı bir sözle. Ancak çılgın teyze, bu kadar yöneten, düzgün bir şekilde ve doğru bir şekilde görünen bir hayatta bir kaçış noktası olarak önemliydi.
Berlin, felaketten felakete acele ederken, çökmüş havaalanından 2021'de kazınmış seçimlere kadar, Hamburg, ona edebi bir festival, bir üniversite ve onlarca yıldır süren bir futbol kulübü için bir canavar sübvansiyonu veren multimilyonerden bağışlanan yeni bir opera isteyip istemediğini düşündü. 1200 vakıfla, ceplerinize paranın yumruklanmasına izin vermezsiniz.
A 100'ün harap otoyol köprüsünün yıkılmasıBenjamin Pritzkreit/Berliner Zeitung
Ve Berlin diğerinden sonra bir çöküşü kabul ederken – otoyol kapanışları, hurda köprüleri, kulüp ölümü, geniş klankastrik, Birkaç isim için -, Hamburg aslında yıllar boyunca sadece iki krizde ustalaşmıştı: Olaf Scholz, bir bölgenin G20 ile alevlerde açılmasına izin verdi ve şaşırtıcı bir şekilde, Helmut Schmidt ölümcül oldu. Aksi takdirde: Cappuccino, yüksek yerleştirilmiş polo chirt yaka ve Übersee Club'dan selamlar.
İşte bu yüzden Berlin sadece Hamburg perspektifinden bir kaçış noktası olarak kalmadı, aynı zamanda bir ütopya oldu. Güvenli bir mesafeden, insanlar gazeteci Hilmar Klute'un yazdığı gibi, kendilerini “disfonksiyoniyetin kültürel tarihine” açıkladılar ve Görritzer Parkı'nda tecavüze uğrayan veya aşırı kişi tarafından Charité'de tutulmamaktan memnun oldular.
Berlin ve iki yüzü
Ve aynı zamanda, Berlin'i gelecekte bir bahis olarak görmeye alışık olduğunuzda bu çılgın tiyatroyu hissettiniz. Bir noktada on yıl yaşadığınız Berlin'e döneceksiniz ve diğer tüm Berlinliler gibi, şehirdeyken büyüdü ve şehir sınırından ayrılır bırakmaz raved. Bir noktada, Hope'a göre, Berlin iki yüzünü – bir yandan ve kozmopoliti bozulmuş, diğer yandan – Hamburg kadar sıkıcı olmayan bir kentsel fizyognomi oluşturmaya cesaretlendirecek, ancak Medellín kadar tehlikeli olmayacaktı.
O zaman Berlin artık polis memurlarının ve acil durum yardımlarının geniş bir faşizm kolu olarak kabul edildiği şehir olmayacaktı ve beş kişilik çocukların bir hindistancevizi tozunun ne olduğunu biliyorlar çünkü günlük bakım merkezine giden yol boş coccap pound ile döşeniyor. O zaman yerleşim sokakları artık geride kalan herkesin geride bıraktığı tamamen sinirli yataklarla dekore edilmeyecekti, yüzme havuzlarında bıçak bir aksesuar olmayacak ve kulüplerde tasarımcı ilaçları olan aşırı dozda bir suç olmayacaktı. O zaman yetkililer artık kayıtsızlık konusunda Zenbuddist bir alıştırma olmayacak ve bir çocuğun okulda kaydı yazım ve temel aritmetikten feragat etmeyecektir.
Kreuzberg'deki polis arabasıAndreas Friedrichs/Image
Şantiyeler, şehir sarayında her şeyden daha fazla zaman geçirdiğiniz bir manzara olmaz, öğrenciler uygun fiyatlı bir daire veya en az bir ortak oda bulurlar. Ayrıca Tikok'ta “Berlin Yalnızlık” olarak adlandırılan izolasyon ve izolasyon ve sonrası hashtag'lerden de şikayet etmeyeceklerdi. Ve Berlin, şu anda 40 üzerinden 37. sırada yaşamın iyi ve kalitesi ve yaşam sıralamasında yükselecekti, çünkü gazeteci Moritz Von Ular'ın kendisini sahadan çıkarmadan önce yazdığı gibi “Swabia'dan Partyliche”, “Bioladen-Heulsusen” de bozulmayacaktı.
Hamburg'dan, bu ütopya oluşmuştu, gerçek şehrin etrafına atılan bir gölge yırtığı ve Berlin'in ideal olarak ne olacağı gösterimi: tüm korkunç ve işlev bozukluğuna rağmen, bir Cermen Roma, Paris veya Londra gibi gerçek bir dünya metropolü olma potansiyeline sahip olan havalı bir topluluk. Kendi adına, sosyal çürümeye o kadar zor olan şehirler, çok kültürlülük artık sınırlı bir ölçüde söylenemez ve yerleşik zengin bir miliusun ötesinde yaşam kalitesi söylenemez.
Ve tüm bunları zihinsel olarak ve ütopik ihtiyaçları, güneş ışığına karşı kayıp bir banknot gibi gerçek koşullara karşı oynadıktan sonra, Berlin ile olan yerleşimin ciddi bir şekilde, sadece kendi kendine hava alabileceği anlaşıldı.
Çünkü bu büyük, vahşi ve Almanya Almanya'da açgözlü yatırımcılar, örgütlü suçlular ve yetersiz politikacılar tarafından gerçekten düzleştirilirse, eğer burjuva milierleri aslında geri çekiliyorlarsa, şehre teslim olmuşlardı, çünkü sosyal, kiralama ve göç politikasını, soulda almayacak, daha sonra sours'da oturacaksınız. Hamburg'dan Hermès ile, ancak Berlin'in kokusunu solutun.
Gençler Kreuzberg, Berlin'deki Landwehr Kanalı'nda gruplar halinde oturuyorJürgen tuttu/imago
Şikayet eden devalüasyon folkloruyla dur
Gustav Mahler'in bir zamanlar söylediği gibi, Hamburg'dan çıkmadan kısa bir süre önce, ateşi geçmeniz ve külleri tutmanız gerektiğini bilen, özellikle muhafazakar olarak katılmanız ve katılmanız gerekir. Tam olarak, yapmamak için durmalı ve Berlin Şehri'nden eski Hamburg Kai Diekmann gibi, sanki Hamburg zarafeti bir inci kolye ve otel Atlantik'teki bir çaydan çok daha fazlası gibi zarafet eksikliğini suçluyor.
Şikayet eden devalüasyon folkloruyla durun, çünkü: Berlin, West Berlin'den ve 89'dan sonra dönüşün kaybedenleri Losern'in birinci Losern şehridir. Sinizm, istifa ve kibirle yüklenen bu olumsuz anlatı bir mirastır ve varis reddedilebilir. Tek yapmanız gereken hikayeyi yeniden yazmak, eylem, umut, güven için zest ile yazmak.
Ve sonra Berlin'i gerçekten deneyebileceğinizi düşündün. Mali durum şu anda sıkı olduğu için ikinci bir cappuccino sipariş edildi ve biraz utandı. Hamburg'da, para eksikliği, her şeyden utanmanız gereken, ancak kol olduğunuz için değil, Berlin'in aksine, her zaman utançla ilişkilidir.
Ve evet, Berlin'deki konaklama arayışı bunu dostça söylemek stresli olurdu ve yetkililer kostik olurdu. Ve bisikletçilerden, bayilerden, parti zombilerinden ve tüm bunlardan ortaklaşa sorumlu olan politikacılardan nefret edersiniz. Ve her zaman Berlin her gün dünyaya hazır olursunuz, ancak bir tutum, fikir ve istek topluluğu olarak anlaşılan dünya yapılmayacaktı. Tamamlanmadı. Ve bu düşünce herhangi bir esinti, Alster ve Elbe'den daha ferahlatıcıydı.
Geri bildiriminiz var mı? Bize yaz! letter@Haberler
Editör, bu faturalandırmayı şimdi Berlin ile yazmak isteyip istemediğinizi bildiriyor ve istek geldiğinde, şehrin kuzey kesiminde bir sokak kafesinde, yani insanların eski federal cumhuriyetin hala poppers ve gerçek muhafazakarlarla varmış gibi para ve iş ve görünüşe sahip olduğu bir sokak kafesinde oturuyorsunuz. Görünüşe göre, biraz modernleşmiş, ancak Alman gazetelerine göz atarsanız ve sadece bu ülkenin ne kadar sefalet olduğunu duyarsanız mümkün olmadığını düşünmeyeceğiniz bir şekilde doymuş.
Yani altı avro için bir cappuccino ile oturuyorsunuz ve “Faturayı yaz, şimdi!” Ve eğer, bu refah ve rahatlık hissinde, bu Hamburg refah hissinin bir anlamı değilse, bu Berlin ile bir faturalandırmadır, çünkü Berlin ile yapılan hesaplar sadece her zaman övgüdür, tercihen iyi gayretli olan yazarlar tarafından yazılmıştır, Lovelity (bir Wink'de) ve sevgiyle daha iyi değilse, insanlara, daha iyi değilse, daha iyi değilse.
Prenzlauer Berg'de Berlin, EberswaldersstraßeBenjamin Pritzkreit
Berlin'e katılamazsınız, azarlama ile değil, övgü ile değil. Her ikisi de sadece bir madalyanın ilgili dezavantajıdır: Alman şehirleri karşılaştırmasında kazanan.
Münih zengin ve gericidir ve Söder Quark Chic tarafından yönetilir. Stuttgart'ta araba inşa ederler, patrona giderler ve aksi takdirde golf oynarlar. Frankfurt Mainhattan'dır ve Mainhattan, bir burjuva ile yarısı olan bir bankacılık bölgesi için farklı bir kelime. Düsseldorf sadece Köln sakinlerinin karşılaştırılacak bir şeyleri olması için var ve Köln önünde Starbucks bulunan bir katedral. Dresden Nazis Plus bir kilise, Leipzig tek bir artı patlayan kiralama fiyatlarıdır. Wuppertal'ın süspansiyon demiryolu ve Pina Bausch'un anısı var. Kimse Dortmund'a gitmek istemiyor. Kuyu.
Ve sonra Hamburg: Zengin, burjuva ve kendisinden kendinden sınırlanacak şekilde veya Benjamin'in bir zamanlar Stuckrad-Barre'den söylediği gibi: “Hamburg öldü.” Bu doğrudur, ancak iyi bilindiği ve iyi bilindiği gibi ve Hamburg durumunda sonsuza dek devam edecektir. En yüksek kapsukin seviyesinde kültürel ve sosyo-politik durma.
Berghain ve kötü şöhretli kapısıEmmanuele Contini
Hamburg'dan Berghain ve Reddedilen Editör
Hamburg'u Berlin ile karşılaştırmak artık düştü. Bu karşılaştırmanın medyada son kez kutlandığı on yıl önceydi. Sonra bir Hamburg editörü Twinset'te Berghain'e gitti ve alnında bir gamalı haç dövmüş gibi kapının önünde çok kötü bir şekilde çatıştı. Ve aynı zamanda, bir Berlin gazetecisi sallanan bir hipster kıyafetleriyle Hamburg'a gitti ve yurtdışı kulübünde, Kuzey Almanya'nın en iyi özel kulübü, sanki Bismarck tekrar yeniden diriltildi.
Bu daha sonra bu, Berlin'in ne kadar hoşgörülü olduğunun ve ne kadar açık fikirli Hamburg'un kanıtı olarak kabul edildi, ancak maalesef kimsenin Ubersee Club'da yaşamaya ihtiyaç duymadığını unutmuştu, Cumhuriyetin yarısı da uluslararası ülkeleri Berlin'e taşımak istiyor.
O zamanlar, Hamburg'dan uzaklaşmamaya ve sadece Berlin'i kısaca ziyaret etmemeye karar verdiler. Hamburg, yatak odasında dolu bir buzdolabı ve taze yatak ketenleri olan iyi ebeveynlerdi ve sabahları zaten sarhoş olan çılgın teyze, komik bir şekilde, dudaklarda havalı bir sözle. Ancak çılgın teyze, bu kadar yöneten, düzgün bir şekilde ve doğru bir şekilde görünen bir hayatta bir kaçış noktası olarak önemliydi.
Berlin, felaketten felakete acele ederken, çökmüş havaalanından 2021'de kazınmış seçimlere kadar, Hamburg, ona edebi bir festival, bir üniversite ve onlarca yıldır süren bir futbol kulübü için bir canavar sübvansiyonu veren multimilyonerden bağışlanan yeni bir opera isteyip istemediğini düşündü. 1200 vakıfla, ceplerinize paranın yumruklanmasına izin vermezsiniz.
A 100'ün harap otoyol köprüsünün yıkılmasıBenjamin Pritzkreit/Berliner Zeitung
Ve Berlin diğerinden sonra bir çöküşü kabul ederken – otoyol kapanışları, hurda köprüleri, kulüp ölümü, geniş klankastrik, Birkaç isim için -, Hamburg aslında yıllar boyunca sadece iki krizde ustalaşmıştı: Olaf Scholz, bir bölgenin G20 ile alevlerde açılmasına izin verdi ve şaşırtıcı bir şekilde, Helmut Schmidt ölümcül oldu. Aksi takdirde: Cappuccino, yüksek yerleştirilmiş polo chirt yaka ve Übersee Club'dan selamlar.
İşte bu yüzden Berlin sadece Hamburg perspektifinden bir kaçış noktası olarak kalmadı, aynı zamanda bir ütopya oldu. Güvenli bir mesafeden, insanlar gazeteci Hilmar Klute'un yazdığı gibi, kendilerini “disfonksiyoniyetin kültürel tarihine” açıkladılar ve Görritzer Parkı'nda tecavüze uğrayan veya aşırı kişi tarafından Charité'de tutulmamaktan memnun oldular.
Berlin ve iki yüzü
Ve aynı zamanda, Berlin'i gelecekte bir bahis olarak görmeye alışık olduğunuzda bu çılgın tiyatroyu hissettiniz. Bir noktada on yıl yaşadığınız Berlin'e döneceksiniz ve diğer tüm Berlinliler gibi, şehirdeyken büyüdü ve şehir sınırından ayrılır bırakmaz raved. Bir noktada, Hope'a göre, Berlin iki yüzünü – bir yandan ve kozmopoliti bozulmuş, diğer yandan – Hamburg kadar sıkıcı olmayan bir kentsel fizyognomi oluşturmaya cesaretlendirecek, ancak Medellín kadar tehlikeli olmayacaktı.
O zaman Berlin artık polis memurlarının ve acil durum yardımlarının geniş bir faşizm kolu olarak kabul edildiği şehir olmayacaktı ve beş kişilik çocukların bir hindistancevizi tozunun ne olduğunu biliyorlar çünkü günlük bakım merkezine giden yol boş coccap pound ile döşeniyor. O zaman yerleşim sokakları artık geride kalan herkesin geride bıraktığı tamamen sinirli yataklarla dekore edilmeyecekti, yüzme havuzlarında bıçak bir aksesuar olmayacak ve kulüplerde tasarımcı ilaçları olan aşırı dozda bir suç olmayacaktı. O zaman yetkililer artık kayıtsızlık konusunda Zenbuddist bir alıştırma olmayacak ve bir çocuğun okulda kaydı yazım ve temel aritmetikten feragat etmeyecektir.
Kreuzberg'deki polis arabasıAndreas Friedrichs/Image
Şantiyeler, şehir sarayında her şeyden daha fazla zaman geçirdiğiniz bir manzara olmaz, öğrenciler uygun fiyatlı bir daire veya en az bir ortak oda bulurlar. Ayrıca Tikok'ta “Berlin Yalnızlık” olarak adlandırılan izolasyon ve izolasyon ve sonrası hashtag'lerden de şikayet etmeyeceklerdi. Ve Berlin, şu anda 40 üzerinden 37. sırada yaşamın iyi ve kalitesi ve yaşam sıralamasında yükselecekti, çünkü gazeteci Moritz Von Ular'ın kendisini sahadan çıkarmadan önce yazdığı gibi “Swabia'dan Partyliche”, “Bioladen-Heulsusen” de bozulmayacaktı.
Hamburg'dan, bu ütopya oluşmuştu, gerçek şehrin etrafına atılan bir gölge yırtığı ve Berlin'in ideal olarak ne olacağı gösterimi: tüm korkunç ve işlev bozukluğuna rağmen, bir Cermen Roma, Paris veya Londra gibi gerçek bir dünya metropolü olma potansiyeline sahip olan havalı bir topluluk. Kendi adına, sosyal çürümeye o kadar zor olan şehirler, çok kültürlülük artık sınırlı bir ölçüde söylenemez ve yerleşik zengin bir miliusun ötesinde yaşam kalitesi söylenemez.
Ve tüm bunları zihinsel olarak ve ütopik ihtiyaçları, güneş ışığına karşı kayıp bir banknot gibi gerçek koşullara karşı oynadıktan sonra, Berlin ile olan yerleşimin ciddi bir şekilde, sadece kendi kendine hava alabileceği anlaşıldı.
Çünkü bu büyük, vahşi ve Almanya Almanya'da açgözlü yatırımcılar, örgütlü suçlular ve yetersiz politikacılar tarafından gerçekten düzleştirilirse, eğer burjuva milierleri aslında geri çekiliyorlarsa, şehre teslim olmuşlardı, çünkü sosyal, kiralama ve göç politikasını, soulda almayacak, daha sonra sours'da oturacaksınız. Hamburg'dan Hermès ile, ancak Berlin'in kokusunu solutun.
Gençler Kreuzberg, Berlin'deki Landwehr Kanalı'nda gruplar halinde oturuyorJürgen tuttu/imago
Şikayet eden devalüasyon folkloruyla dur
Gustav Mahler'in bir zamanlar söylediği gibi, Hamburg'dan çıkmadan kısa bir süre önce, ateşi geçmeniz ve külleri tutmanız gerektiğini bilen, özellikle muhafazakar olarak katılmanız ve katılmanız gerekir. Tam olarak, yapmamak için durmalı ve Berlin Şehri'nden eski Hamburg Kai Diekmann gibi, sanki Hamburg zarafeti bir inci kolye ve otel Atlantik'teki bir çaydan çok daha fazlası gibi zarafet eksikliğini suçluyor.
Şikayet eden devalüasyon folkloruyla durun, çünkü: Berlin, West Berlin'den ve 89'dan sonra dönüşün kaybedenleri Losern'in birinci Losern şehridir. Sinizm, istifa ve kibirle yüklenen bu olumsuz anlatı bir mirastır ve varis reddedilebilir. Tek yapmanız gereken hikayeyi yeniden yazmak, eylem, umut, güven için zest ile yazmak.
Ve sonra Berlin'i gerçekten deneyebileceğinizi düşündün. Mali durum şu anda sıkı olduğu için ikinci bir cappuccino sipariş edildi ve biraz utandı. Hamburg'da, para eksikliği, her şeyden utanmanız gereken, ancak kol olduğunuz için değil, Berlin'in aksine, her zaman utançla ilişkilidir.
Ve evet, Berlin'deki konaklama arayışı bunu dostça söylemek stresli olurdu ve yetkililer kostik olurdu. Ve bisikletçilerden, bayilerden, parti zombilerinden ve tüm bunlardan ortaklaşa sorumlu olan politikacılardan nefret edersiniz. Ve her zaman Berlin her gün dünyaya hazır olursunuz, ancak bir tutum, fikir ve istek topluluğu olarak anlaşılan dünya yapılmayacaktı. Tamamlanmadı. Ve bu düşünce herhangi bir esinti, Alster ve Elbe'den daha ferahlatıcıydı.
Geri bildiriminiz var mı? Bize yaz! letter@Haberler