Nihayetinde, cevap yoksa cevap da yoktur. Yavaş iletişim hepimiz için dezavantaj. Kırmak inanılmaz derecede zor.
İletişim çoğumuz için çok temel bir ihtiyaçtır. Sadece insanlarda derinden kök salmıştır: başkalarıyla fikir alışverişinde bulunmak istiyoruz. Hatta çoğu zaman bunu koordine etmek ve birlikte daha fazlasını başarmak için yapmak zorunda kalıyoruz. Yüz yüze görüşme, telefon görüşmesi, e-posta veya sosyal medya mesajları gibi pek çok olasılık vardır.
Özellikle elektronik iletişim biçimleri, son 10 yılda önemli ölçüde arttı (WhatsApp, Microsoft Teams, Zoom, Instagram, Twitter, LinkedIn ve daha pek çoğundan selamlar). Akıllı telefonun gelişimi ve onunla her zaman, her yerde çevrimiçi olma yeteneği ile bağlantılı olarak, günlük iletişimin çılgınlığı yavaş yavaş ortaya çıktı. İş ve özel yaşamda farklı kanallardan sayısız mesaj dikkatimizi ister. Kimi sevinir, kimi sinirlenir.
Sadece Corona’dan beri kötü bir şey gözlemlemedim. Buna iletişimsel atalet veya iletişimsel tembellik diyebilirsiniz. Kanımca, salgın bunu yalnızca yoğunlaştırdı, ancak en azından bazı çağdaşlar için zaten oradaydı.
Demek istedigim? Peki, özel hayatınızda arkadaşlarınızdan veya aile bireylerinizden gelen mesajlara hemen tepki göstermez veya tepki göstermezseniz, kişilerarası sorunlar varmış izlenimi verebilir. Olabilir ama olmak zorunda değil. İnsanlar daha sonra tepki eksikliğine çok fazla yorum yapar. Ya da değil. Her durumda, konuyu açıklığa kavuşturmak için ek iletişime ihtiyaç vardır. Muhteşem!
Çalışma ortamında bu, en yakın arkadaşınızın kedi fotoğrafını beğenmemekten tamamen farklı bir nitelik geliştirir. Örneğin, burada e-posta yoluyla soru soran herhangi biri, umarız bunu sırf can sıkıntısından veya iş yaratma önlemi olarak yapmıyordur. Hayır, gerçekten değil. Kendi başınıza çalışmaya devam edebilmeniz için bir yanıt gerekiyor. Sadece bu cevap gelmiyor.
Artık bir şekilde e-postalarınızı takip etmek ve bir süre sonra tekrar kontrol etmek için bazı ekstra işleriniz var. Bir yanıt alırsanız, aşağıdaki içerik çok popüler: “Üzgünüm hiçbir fikrim yok. Önce buna açıklık getirmeliyim. Temasta olmak. selamlama“. Güzel.
Orijinal e-posta alındığında “Hiçbir fikrim yok” ifadesinin zaten bilinen bir durum olduğu varsayılabilir. Ve geri bildirimin sağlanacağı bir tarih de planlamanızda size yardımcı olacaktır. Ama aynı anda çok fazla şey isteme. Cevap şimdilik yeterli olmalı ve hafızanızı en az %5 coşku ile doldurmalıdır. Gözlemlediğim kadarıyla, bu e-postaya özgü değil. Örneğin cevapsız aramalar, posta kutunuza konuşsanız bile genellikle yanıtsız kalır.
İlgilendiğim için, buna neyin sebep olduğu hakkında çeşitli insanlarla konuştum. Elbette bazı cevapları şimdiden düşünebiliyordum. Klasikler şunları içerir: “Çok fazla farklı kanaldan mesaj alıyorum. Uzun zaman önce izini kaybettim. Bu sadece yol.“.Tamam. Ya da değil. En azından bazı durumlarda, çalışma saatleri, şirketteki pozisyon ve ilgili maaşla ilgili olarak bu konuda şimdi yorum yapmamayı tercih ediyorum.
Gerçekten şaşırtıcı bir açıklama şuydu: “Cevap vermezsem, evet, sorumlu değilim, ilgilenmiyorum veya zamanım yok demektir.“. Vay canına. Cevap vermediğiniz basit gerçeğinden, istekte bulunan kişi üç farklı nedenden birini seçebilir. Herhangi bir zamanda, örneğin gönderdikten 3 saniye sonra, hala bir yanıtınız yok. Yani E-I ile gerçek özgürlük daha sonra spam olarak yanlış yazılmış bir sınıflandırma, teslimat sırasında olası kayıp veya neden olarak postada gözden kaçan bir sınıflandırma ekleyin.Ardından, en azından biraz çeşitlilik sağlayan 6 seçenek arasından açıklamanızı seçebilirsiniz.
Daha iyi nasıl yapılabilir? Her durumda, bir sorunun cevabı gereklidir. Ve bu mümkün olan en kısa sürede. Bir gün kesinlikle iyidir. Bir gün içinde yanıt veremezseniz, bilgi verebileceğiniz bir tarih belirleyebilmelisiniz. Aksi takdirde, zaman planlamanıza kötü bir ışık tutar. Belki kendi şirketinize bile, çünkü bir şirket bir bütün olarak genellikle o şirketle kurduğunuz tek ilişkinin kalitesine indirgenir. Bu yüzden sakının.
Tatilde geçen (asistanın yokluğu) veya çok fazla iletişimde bulunulan bir günün ardından kim geri bildirim veremez (veya artık veremez). Bunu kesinlikle kendisine dayatmadı, dışarıdan aldı. Bu genellikle sinsice gelişir, ancak sinir kaybı ve çok daha fazlası dışında en azından ücretsizdir. Örneğin, doğrudan kaçıp iş değiştirmediğiniz sürece, çıkış yolu genellikle çatışmayla doludur. Sonra yine biraz daha sessiz.
İletişim biçimini değiştirmek de yardımcı olabilir: on e-postayı ileri geri göndermek yerine, tek bir telefon görüşmesi yardımcı olabilir.
İşbirliğini kolaylaştırmak için birçok iyi araç ve platform da vardır. Confluence, GitHub ve diğerlerini düşünüyorum. Burada ilgili tartışmanın konusuna doğrudan bir bağlantı oluşturabilir ve başkaları için şeffaf hale getirebilirsiniz.
SSS fikri ayrıca belirli durumlarda harika bir çözümdür. Ama burada da her zaman aynıdır: Sonunda, her zaman bir sorunun cevabı gereklidir.
Bunu göz önünde bulundurarak, yapılandırılmış ve düzenli kalın
senin Michael’ın
()
ana sayfaya
İletişim çoğumuz için çok temel bir ihtiyaçtır. Sadece insanlarda derinden kök salmıştır: başkalarıyla fikir alışverişinde bulunmak istiyoruz. Hatta çoğu zaman bunu koordine etmek ve birlikte daha fazlasını başarmak için yapmak zorunda kalıyoruz. Yüz yüze görüşme, telefon görüşmesi, e-posta veya sosyal medya mesajları gibi pek çok olasılık vardır.
Özellikle elektronik iletişim biçimleri, son 10 yılda önemli ölçüde arttı (WhatsApp, Microsoft Teams, Zoom, Instagram, Twitter, LinkedIn ve daha pek çoğundan selamlar). Akıllı telefonun gelişimi ve onunla her zaman, her yerde çevrimiçi olma yeteneği ile bağlantılı olarak, günlük iletişimin çılgınlığı yavaş yavaş ortaya çıktı. İş ve özel yaşamda farklı kanallardan sayısız mesaj dikkatimizi ister. Kimi sevinir, kimi sinirlenir.
Sadece Corona’dan beri kötü bir şey gözlemlemedim. Buna iletişimsel atalet veya iletişimsel tembellik diyebilirsiniz. Kanımca, salgın bunu yalnızca yoğunlaştırdı, ancak en azından bazı çağdaşlar için zaten oradaydı.
Demek istedigim? Peki, özel hayatınızda arkadaşlarınızdan veya aile bireylerinizden gelen mesajlara hemen tepki göstermez veya tepki göstermezseniz, kişilerarası sorunlar varmış izlenimi verebilir. Olabilir ama olmak zorunda değil. İnsanlar daha sonra tepki eksikliğine çok fazla yorum yapar. Ya da değil. Her durumda, konuyu açıklığa kavuşturmak için ek iletişime ihtiyaç vardır. Muhteşem!
Çalışma ortamında bu, en yakın arkadaşınızın kedi fotoğrafını beğenmemekten tamamen farklı bir nitelik geliştirir. Örneğin, burada e-posta yoluyla soru soran herhangi biri, umarız bunu sırf can sıkıntısından veya iş yaratma önlemi olarak yapmıyordur. Hayır, gerçekten değil. Kendi başınıza çalışmaya devam edebilmeniz için bir yanıt gerekiyor. Sadece bu cevap gelmiyor.
Artık bir şekilde e-postalarınızı takip etmek ve bir süre sonra tekrar kontrol etmek için bazı ekstra işleriniz var. Bir yanıt alırsanız, aşağıdaki içerik çok popüler: “Üzgünüm hiçbir fikrim yok. Önce buna açıklık getirmeliyim. Temasta olmak. selamlama“. Güzel.
Orijinal e-posta alındığında “Hiçbir fikrim yok” ifadesinin zaten bilinen bir durum olduğu varsayılabilir. Ve geri bildirimin sağlanacağı bir tarih de planlamanızda size yardımcı olacaktır. Ama aynı anda çok fazla şey isteme. Cevap şimdilik yeterli olmalı ve hafızanızı en az %5 coşku ile doldurmalıdır. Gözlemlediğim kadarıyla, bu e-postaya özgü değil. Örneğin cevapsız aramalar, posta kutunuza konuşsanız bile genellikle yanıtsız kalır.
İlgilendiğim için, buna neyin sebep olduğu hakkında çeşitli insanlarla konuştum. Elbette bazı cevapları şimdiden düşünebiliyordum. Klasikler şunları içerir: “Çok fazla farklı kanaldan mesaj alıyorum. Uzun zaman önce izini kaybettim. Bu sadece yol.“.Tamam. Ya da değil. En azından bazı durumlarda, çalışma saatleri, şirketteki pozisyon ve ilgili maaşla ilgili olarak bu konuda şimdi yorum yapmamayı tercih ediyorum.
Gerçekten şaşırtıcı bir açıklama şuydu: “Cevap vermezsem, evet, sorumlu değilim, ilgilenmiyorum veya zamanım yok demektir.“. Vay canına. Cevap vermediğiniz basit gerçeğinden, istekte bulunan kişi üç farklı nedenden birini seçebilir. Herhangi bir zamanda, örneğin gönderdikten 3 saniye sonra, hala bir yanıtınız yok. Yani E-I ile gerçek özgürlük daha sonra spam olarak yanlış yazılmış bir sınıflandırma, teslimat sırasında olası kayıp veya neden olarak postada gözden kaçan bir sınıflandırma ekleyin.Ardından, en azından biraz çeşitlilik sağlayan 6 seçenek arasından açıklamanızı seçebilirsiniz.
Daha iyi nasıl yapılabilir? Her durumda, bir sorunun cevabı gereklidir. Ve bu mümkün olan en kısa sürede. Bir gün kesinlikle iyidir. Bir gün içinde yanıt veremezseniz, bilgi verebileceğiniz bir tarih belirleyebilmelisiniz. Aksi takdirde, zaman planlamanıza kötü bir ışık tutar. Belki kendi şirketinize bile, çünkü bir şirket bir bütün olarak genellikle o şirketle kurduğunuz tek ilişkinin kalitesine indirgenir. Bu yüzden sakının.
Tatilde geçen (asistanın yokluğu) veya çok fazla iletişimde bulunulan bir günün ardından kim geri bildirim veremez (veya artık veremez). Bunu kesinlikle kendisine dayatmadı, dışarıdan aldı. Bu genellikle sinsice gelişir, ancak sinir kaybı ve çok daha fazlası dışında en azından ücretsizdir. Örneğin, doğrudan kaçıp iş değiştirmediğiniz sürece, çıkış yolu genellikle çatışmayla doludur. Sonra yine biraz daha sessiz.
İletişim biçimini değiştirmek de yardımcı olabilir: on e-postayı ileri geri göndermek yerine, tek bir telefon görüşmesi yardımcı olabilir.
İşbirliğini kolaylaştırmak için birçok iyi araç ve platform da vardır. Confluence, GitHub ve diğerlerini düşünüyorum. Burada ilgili tartışmanın konusuna doğrudan bir bağlantı oluşturabilir ve başkaları için şeffaf hale getirebilirsiniz.
SSS fikri ayrıca belirli durumlarda harika bir çözümdür. Ama burada da her zaman aynıdır: Sonunda, her zaman bir sorunun cevabı gereklidir.
Bunu göz önünde bulundurarak, yapılandırılmış ve düzenli kalın
senin Michael’ın
()
ana sayfaya