Beykozlu
New member
Ukrayna Cumhurbaşkanı Wolodymyr Selenskyj, geçen Pazar basının önünde Londra'daki zirveden sonra “NATO üyeliği için değiştirilebilirim” dedi. Bu en azından birkaç gün önce garip geliyor, Donald Trump Ukrayna'nın NATO üyeliğini “unutabileceğini” açıklamıştı. Rusya'nın güvenlik endişelerinin konusu birlikte ve Ukrayna'daki savaşın nedenlerinden biridir.
Öyleyse Selenskyj neden bu tür açıklamalardan vazgeçiyor? Olası bir sebep onun güç kaybı korkusudur. Devam eden savaş göz önüne alındığında, savaş alanındaki kötüleşen durum, insan ve bölgesel kayıplar, yolsuzluk skandalları ve ekonomik kriz popüler. Kasım ayında, katılımcıların sadece yüzde 16'sı ikinci dönemlerine oy vermek istediklerini belirtti. Yaklaşık yüzde 60'ı tekrar koşmaması gerektiğini söyledi.
En popüler figür eski komutan -inç -chief walerij saluschnyj. Parlak bir askeri lider olarak ve aynı zamanda Selenskyj'in utançının kurbanı olarak sunulur.
En yakın daireye “aristokrasi” denir
Selenskyj'in azalan desteğinin birçok nedeni var. Savaşı zayıf bir şekilde hazırlamakla suçlanıyor. En yakın çemberi de “aristokrasi” olarak adlandırılır – askerlik hizmetinden kurtulur, çocuklar yurtdışında güvende, saygın üniversitelerde çalışıyor ve pahalı arabalar sürüyor. Zorla seferberliğin ana yükü, işçi sınıfından ertelenme, muafiyet veya yurtdışında kaçmak için rüşvet ödeyemeyen erkeklerle buluşur.
Ordu işe alımlarına, insanları avlayan “organize çeteler” denir ve 18 ve 60 yaşları arasındaki çoğu erkek için ayrılma yasağı Kuzey Kore'deki koşullarla karşılaştırır.
Memnuniyetsizlik aynı zamanda ifade ve basın özgürlüğünün baskısı, siyasi muhaliflerin zulmü, Moskova Patrikhanesi Ukrayna Ortodoks Kilisesi ve Rus diline karşı baskıdır. Sovyet ve Rus varlığının izlerinin ortadan kaldırıldığı “sömürgecilik” konusundaki tartışmalar. Sonuç, Puschkin, Dostojewski, Bulgakow, Babel ve Sovyet askerleri için anıtlara karşı bir “haçlı seferi” iken, aynı zamanda Ukraynalı milliyetçiler yüceltiliyor, bazıları Nazilerle işbirliği yapıyor ve savaş suçlarına karışıyor.
Halkı ön taraftaki yenilgilerden, iç sorunlardan ve büyüyen otoriterizmden uzaklaştırmak için Selenskyj, NATO üyeliğine olan talebi engeller. Rus istilasının başlangıcından bu yana popülerlikleri aniden arttı ve neredeyse dini özelliklere sahip.
Görünüşe göre Selenskyj “NATO kartı” oynamıyor çünkü ABD'yi ve diğer üyeleri ikna edebileceğine inanıyor. Aksine, kendi nüfusundaki desteğini güçlendirmeye çalışır. Beyaz Saray'daki davranışı, ülkesini Putin'in emperyal hırslarına karşı savunan “Volks Başkanı” nın imajına karşılık geldi.
Ancak, strateji sadece kısmen ödenmiştir. Selenskyj'in popülerliğinin diplomatik felaketten sonra yaşadığı yükseliş, ABD askeri yardımı Ukrayna'ya maruz kaldığında acı hayal kırıklığına yol açtı. Muhalefet politikacıları, ülkenin geleceğini tehlikeye attığını söylüyor. Bazıları ofis anketini talep ediyor, diğerleri istifa ediyor.
Öyleyse Selenskyj neden bu tür açıklamalardan vazgeçiyor? Olası bir sebep onun güç kaybı korkusudur. Devam eden savaş göz önüne alındığında, savaş alanındaki kötüleşen durum, insan ve bölgesel kayıplar, yolsuzluk skandalları ve ekonomik kriz popüler. Kasım ayında, katılımcıların sadece yüzde 16'sı ikinci dönemlerine oy vermek istediklerini belirtti. Yaklaşık yüzde 60'ı tekrar koşmaması gerektiğini söyledi.
En popüler figür eski komutan -inç -chief walerij saluschnyj. Parlak bir askeri lider olarak ve aynı zamanda Selenskyj'in utançının kurbanı olarak sunulur.
En yakın daireye “aristokrasi” denir
Selenskyj'in azalan desteğinin birçok nedeni var. Savaşı zayıf bir şekilde hazırlamakla suçlanıyor. En yakın çemberi de “aristokrasi” olarak adlandırılır – askerlik hizmetinden kurtulur, çocuklar yurtdışında güvende, saygın üniversitelerde çalışıyor ve pahalı arabalar sürüyor. Zorla seferberliğin ana yükü, işçi sınıfından ertelenme, muafiyet veya yurtdışında kaçmak için rüşvet ödeyemeyen erkeklerle buluşur.
Ordu işe alımlarına, insanları avlayan “organize çeteler” denir ve 18 ve 60 yaşları arasındaki çoğu erkek için ayrılma yasağı Kuzey Kore'deki koşullarla karşılaştırır.
Memnuniyetsizlik aynı zamanda ifade ve basın özgürlüğünün baskısı, siyasi muhaliflerin zulmü, Moskova Patrikhanesi Ukrayna Ortodoks Kilisesi ve Rus diline karşı baskıdır. Sovyet ve Rus varlığının izlerinin ortadan kaldırıldığı “sömürgecilik” konusundaki tartışmalar. Sonuç, Puschkin, Dostojewski, Bulgakow, Babel ve Sovyet askerleri için anıtlara karşı bir “haçlı seferi” iken, aynı zamanda Ukraynalı milliyetçiler yüceltiliyor, bazıları Nazilerle işbirliği yapıyor ve savaş suçlarına karışıyor.
Halkı ön taraftaki yenilgilerden, iç sorunlardan ve büyüyen otoriterizmden uzaklaştırmak için Selenskyj, NATO üyeliğine olan talebi engeller. Rus istilasının başlangıcından bu yana popülerlikleri aniden arttı ve neredeyse dini özelliklere sahip.
Görünüşe göre Selenskyj “NATO kartı” oynamıyor çünkü ABD'yi ve diğer üyeleri ikna edebileceğine inanıyor. Aksine, kendi nüfusundaki desteğini güçlendirmeye çalışır. Beyaz Saray'daki davranışı, ülkesini Putin'in emperyal hırslarına karşı savunan “Volks Başkanı” nın imajına karşılık geldi.
Ancak, strateji sadece kısmen ödenmiştir. Selenskyj'in popülerliğinin diplomatik felaketten sonra yaşadığı yükseliş, ABD askeri yardımı Ukrayna'ya maruz kaldığında acı hayal kırıklığına yol açtı. Muhalefet politikacıları, ülkenin geleceğini tehlikeye attığını söylüyor. Bazıları ofis anketini talep ediyor, diğerleri istifa ediyor.